Bu haftaki blog ovamızda fut baş parmağında pıtrak tanıdık Hallux Valgus deformitesinin etiyolojisi, bileğerlendirilmesi, sınıflandırılması ve tedavisinde konservatif yöntemlerini literatür çtuzakışmaları ile inceleyeceğiz. Ayak anatomisi, yüklenme mekanikleri ve hastalıkları ile vücudun gayrı bölgelerine göre daha katışıkşıktır. Kafaparmak ise ayağın hem yeterince dinamik olan kısmıdır hem bile yere aktarma edilen kuvvetin devir devir %90’ına denli olan kısmınü yüklenen özelleşmiş bir kısmıdır. Kafaparmakta yaşanmış olan her türlü çor, jurnal yaşam kalitesinde vahim bozukluğa yol açabilir. Halluks Valgus; günümüzde gitgide kalan bir çoğunlukla rastlanan, müdahale edilmediği takdirde hastanın günllük aktivitelerini ileri derecede kısıtlayan, ayağın bedii görünümünü bozan, balkılı ve iveğen bir fut esasparmağı hastalığıdır. Halluks Valgus (HV) deformitesi ilk olarak 1871’bile Carl Huster tarafından tanımlanmış ve bir numara parmağın abduksiyon kontraktürü ve laterale deviyasyonu olarak tanım edilmiştir. Halluks valgus deformitesi, söz anlamı itibariyle fut esasparmağının dışa açılanması olarak nitelendirilmesine rağmen kompleks bir deformitedir. Ayakta kâin çeşitli patolojileri bile mideermektedir. Kafaparmağın MTF eklemi, bir sesamoid mekanizması ile eklemi istikrarlı fail ve motor nüfuz sağlayan bir küme intrensek sandık iye olması sebebi ile özel bir eklemdir. Birinci parmağın fut mekaniğindeki önemi, metatarsokuneiform eklemin lokalizasyonunun transvers ve medial longitudinal arkların kesiştiği yerde olmasından kaynaklanır. Medial longitudinal ark ayağın en önemli gaile nâkil mimarisıdır ve yürüme sırasında optimal desteği sağlamlayabilmesi bir numara parmağın kinematiğine sınırlıdır. Halluks Valgus Etiyolojisi: Ayak, evrimsel değişiklikler sırasında başlıca fonksiyonu olan kavrama yeteneğinin çoğunu kaybetmiştir. Ancak bu değişiklikler sonucunda üstelik adduktor hallusis kası kavramayı kolaylaştıracak yerleşime iye olarak kalmıştır. Antagonisti (bir kasın zıt konulevini gören kas) olan abduktor hallusis kası ise mekanik olarak dezavantajlı durumdadır. Bu imbalansın halluks valgus etyolojisi ile ilişkili olabileceği düşünülmektedir. Halluks Valgus, çoğunlukla ayakkabı giyen toplumlarda görünen bir sorundur. Halluks Valgus oluşumundaki bel kemiği nedenin ayakkabı tuzakışkanlığı bulunduğunu destekleyen bir mabeyinştırmada Lam ve Hodgsson, ayakkabı kullanan toplumlarda düzgülü nüfusun %33’u¨nde Halluks Valgus oluşumunda arkaış saptamışlardı. Ayakkabı giymeyen toplumlarda ise bu rasyoın % 1,9 dolayında bulunduğunu bildirmişlerdir. Hereditenin dayanıklı çok kişide halluks valgus oluşumunu etkilediğine itikatılmaktadır. Ancak genetik geçiş tam olarak gösterilememiştir. Ayağın pronasyonuna ve fut ön kısmınün abduksiyonuna niye olabilecek metatarsus primus varus (MPV), pes planus, pes planovalgus, pes ekinovarus deformiteleri bile halluks valgus sebepleri arasındadır. Halluks valgusun gayrı intrensek nedenleri beyninde aşil tendon kontraktürü, generalize eklem laksitesi, MTF (metatarsofalangeal) eklem hipermobilitesi ile poliomyelit, serebral palsi, serebrovasküler vakalar kadar nörolojik hastalıklar, gut, romatoid artrit, psöriatik artrit kadar romatizmal hastalıklar, antrparantez esasparmağın aşırı büyüklüğü, ikinci parmağın amputasyonu, polidaktili kadar daha seyrek göru¨nen durumlar da nüshalabilir. Temelı mabeyinştırmacılar halluks valgusun hanımlarda çok daha pıtrak görünmesine nazarıitibar çekmişlerdir. Ancak bunun sebebinin genetik geçişten çok bayanların erkeklere göre daha fazla sivri uçlu dar, topuklu ayakkabı giymeleri olduğu düşünülmektedir.